City people

Hallo weer,

Snel he, dat wij er weer zijn ;-) Maar we hebben wat foto's verkleind en daar zitten jullie natuurlijk met z'n allen met smart op te wachten ;-) Sommige foto's zijn al weer van even geleden, maar toch wel leuk. Er zitten erbij van onze treinreis en kun je zien hoe tiny alles was (en hoe leuk) ;-)
Natuurlijk hebben we ook al weer het een en ander beleefd hier in de stad en dat willen we ook graag delen ;-)
We hadden met oud en nieuw een heerlijk hostel in Colleroy, net buiten Sydney, heerlijk aan het strand. Dus wilden we eigenlijk nog wel even bijboeken, want het is hier best leuk. En we hadden gehoord dat toch iedereen na oud en nieuw weer weggaat, dus gezellig toch? Geen probleem toch? Dus wel... Sorry, het zit vol, jullie kunnen niet bijboeken... He shit, jammer wel, maar ach, dan gaan we toch lekker naar de stad? Ook leuk. Eerste hostel: 'we hebben alleen nog een twin ensuite (een eigen kamer met badkamer, heerlijk luxe, maar wel duur) maar alleen voor 1 nacht. Het is namelijk erg druk'. Hoe bedoel je? Het zou toch rustig zijn? 'Ja, dat wordt het ook, maar nu nog niet.' OK, doe maar dan, lekker indulgen in een eigen kamer met een eigen potje en badhandoeken is ook heerlijk ;-) Hoeven we niet met ons handdoekje omgeslagen over de gang ;-) De dag erna moesten we dus weer weg. Volgende hostel: Sorry, we zitten vol. Volgende hostel, Nee, helaas. We begonnen wel een beetje te worrien... Overal zagen we dezelfde mensen met hun backpackie vragen. Wat was er aan de hand? Iedereen zou toch weg? Hebben we iets gemist? Bij navraag snapt niemand er wat van, maar no worries, t komt allemaal goed. Ja ja, maar we willen een bed!! Uiteindelijk kwamen we in een hostel (beetje sleezy, maar je mag niet kieskeurig zijn op een moment als dit) dat zowaar nog een twin room had. Joepie!! Nemen!! Inchecken? Ja hoor, geen probleem, alleen zitten er nog een paar Koreanen in jullie kamer en die hadden niet begrepen dat ze er uit moesten. Dus willen jullie even wachten? Tuurlijk, we gaan wel even koffie drinken. Na een uitgebreid bakkie (ze hebben hier zalige koffie zegt Jeroen ;-)) gaan we maar weer es terug. (Met die zware backpacks natuurlijk. De mijne weegt allang geen 11 kilo meer... en Jeroen sleept al drie (nog maar 3) boeken mee! Ook slepen we natuurlijk het onvermijdelijk Coles-tasje met boter, brood, kaas en allerlei andere levensmiddelen met ons mee, zoals elke backpacker hier;-) Kijk op de foto maar eens naar de schap met rood/groene tasjes ;-) Die foto is genomen in een hostel bij de keuken, waar iedereen dus zijn tasje met eten kwijt kan. T mag natuurlijk niet op de kamer, en ook niet zo lekker bij al die zweetsokken ;-)) Maar goed, is de kamer al klaar? 'Nee, sorry, de Koreanen willen niet weg... Maar jullie mogen je backpacks wel even achterlaten.' Nu wil het geval dat we twee dagen kou hebben geleden in het zomerse Sydney. 't Was eerder prachtig weer en opeens... staan we in ons t-shirtje en korte broek 's avonds bibberend op een trein te wachten... Hoezo extreem? Dus mij krijg je niet gek, dus trek ik lekker mijn vestje, lange spijkerbroek en warme sokken aan! Kou en ik zijn geen goeie match! Maar nu wil het geval dat het nu juist deze dag weer lekker warm wordt in Sydney ;-) Dus loop ik lekker warm met 30 graden in een dikke spijkerbroek en sokken ;-) Ach, no worries mate ;-)
We kopen een krantje, een lekker frisdrankje en een zakje chips en gaan lekker lui in een park liggen. Inderdaad, no worries mate ;-) Om vier uur gaan we nog maar es checken. 'O, de kamer zit aan de overkant. Bel maar aan, dan krijg je de sleutel.' Aan de overkant: 'O, de kamer wordt nog even schoongemaakt. Tien minuutjes.' Dat werden wel Australische 10 minuten, maar goed, na een half uur (;-)) kregen we de sleutel... Bleek dat we een kamer hebben met 4 bedden, een tv, een dvd-speler en een koelkast!! 4 bedden!! Geen wonder dat er geen accommodatie is als ze iedereen het dubbelel aantal bedden geven ;-) Maar wij wel blij!
We vermaken ons dus prima in Sydney. We hobbelen met de bus van hot naar her, spelen heerlijk toerist (al dragen we wel de nationale klederdracht van Australie: teenslippers, hemdje en korte broek ;-)), gaan es met de ferry of de trein en zien zo best veel! Tussendoor eten we heerlijk Chinees, Japans, Thais of Australisch (Steak is Jeroens favoriet geworden en vis de mijne ;-)) Ook qua begroeten worden we al echte Aussies. Wel doodvermeoiend hoor, je bent al een uur aan t lullen voor je je vraag kunt stellen ;-): 'Hi, how are you?' 'I'm good, thanks. How are you?' 'Good, thanks.' Dan pas zeggen ze wat ze willen weten... pfff, nu weet ik waarom het 175 jaar duurde voordat er (na die eerste Nederlander) weer es iemand (een Brit) het Australische continent betrad, ze houden van omzeilen ;-)
Woensdag stappen we weer op de bus. We wilden graag naar de Snowy Mountains, maar die dingen zijn in de zomer gesloten denk ik ;-) Geen snow dus geen bus, niks. We konden er wel naar toe, maar dan moesten we 4 (!) keer overstappen op een belbus (ja, de schoolbus ging ook, maar nu niet... t was namelijk schoolvakantie.) en dan moesten we nog maar zien hoe we er vandaan kwamen. Ik hou van uitdagingen maar dit ging zelfs mij wat ver ;-) Er ging wel een tourtje. Ach, ook leuk. Komen we in ieder geval eindelijk die verrekte Snowy Mountains door!Vorige keer wilden we er ook al doorheen (toen zaten we in Melbourne en werd ons verteld dat het vanuit Sydney veeeeel gemakkelijker was.. ja, we hebben het gemerkt ;-))
We zijn dus nu moe ;-) en toe aan een VB'tje!

Doei doei!